سیستم پولی
جهان یک سیستم پول بدون پشتوانه (Fiat) است
که در آن پول یک محیط ذخیرهسازی برای قدرت خرید جایگزینی برای معاملهی پایاپای
است. هر اسکناس دلار، یورو، ین، شمش طلا، یا هر پول دیگری که انتخاب کنید شما را
قادر میسازد تا چیزهایی را بر حسب نیاز یا به دلخواه خریداری کنید، در نتیجه نظام
پایاپای (معاملهی یک سرویس یا محصول با سرویس یا محصول دیگر) را تا حد زیادی از
رده خارج میکند.
پول بنگاههای
اقتصادی را قادر به توسعه و جوامع را قادر به ایجاد تخصصهای فرعی میکند، در
نتیجه بهگونهای از پیشرفت پویا به سمت آینده کمک میکند. به عنوان مثال، پیش از
اینکه پول وجود داشته باشد، هرکسی که صاحب زمین بود مایحتاج خود را تولید میکرد و
مازاد آن را با سایر افراد در ازای چیزهایی که نیاز داشت معامله میکرد.
پول با
قابلیت ذاتی خود برای ذخیرهی قدرت خرید این سیستم را تغییر داد، در نتیجه به مردم
این فرصت را داد تا برای آینده و برای تخصص پیدا کردن برنامهریزی کنند. به عبارت
دیگر، اگر شما گندم خوبی بکارید، پس میتوانید در گندم تخصص پیدا کنید، و تجهیزات
خود را بخرید، کارگر استخدام کنید، و به دنبال خرید زمین مجاور خود برای توسعهی مزرعهی
گندم باشید.
بازارها و بانکهای
مرکزی ارزش نسبی اسکناس (پول رایج) را بر اساس اینکه یک کشور خاص چگونه خود را
مدیریت میکند، وضعیت فعلی اقتصاد آن، و تأثیر متقابل این دو عامل بر نرخ بهره،
تعیین میکنند.
بخش عمدهی
پول جهانی پول بدون پشتوانه نامیده میشود، یعنی به این خاطر به عنوان پول پذیرفته
شده است که یک دولت میگوید این پول قانونی است، و مردم به قابلیت این پول برای ذخیرهی
قدرت خرید اعتماد و اطمینان کافی دارند.
سیستم پول
بدون پشتوانه بر اساس حکم یک دولت مبنی بر است که پولی که چاپ میکند، پول قانونی
برای انجام تراکنشهای مالی است. پول قانونی به این معناست که پول به وسیلهی اعتماد
و اعتبار کامل دولتی که آن را چاپ میکند، پشتیبانی میشود. به عبارت دیگر، دولت
تضمین میکند که پشتوانهی آن باشد.
پول بدون
پشتوانه بر خلاف پول کالایی است، پولی که بر اساس کالای با ارزش باشد، یک شیوهی ارزشگذاری
که در گذشته از آن استفاده میشد. در گذشته، خود کالا به عنوان پول مورد استفاده
قرار میگرفت. به عنوان مثال، استفاده از طلا، غلات، و حتی خز و سایر محصولات
حیوانی به عنوان پول کالایی، پیش از سیستم فعلی پول بدون پشتوانه رواج داشت.
منبع : واگویه